Najgorsza historia

xThauron

No cóż, moim wyborem stał się kawałek o "Wędrowcach". Przez moment zastanawiałem się, czy nie nudniejsza była kolacja, ale jednak nie...

Ramzes

Jak dla mnie niektóre opowiadania były na siłę, ale najgorszy był... początek.
Rok tysiąc_któryś_tam republika czegoś_tam itp. Autor poszedł około 1400 lat do przodu (akcja wszystkich części była w roku 600 wspólnej ery). Jak dla mnie autor "zabił" Willa, Halta i resztę, bo któż przeżył 1400 lat?! Urywek był dość spoko, aczkolwiek czytałem go PO przeczytaniu "Drużyny" cz.1, 2, 3, 4 i 5.

Lady.

mentor siwobrody

Zgadzam się z Ramzesem, początek był zupełnie niepotrzebny, naprawdę nie wiem, czemu to miało służyć. Bez sensu zupełnie. A urywek był dodany tylko po to, żeby zareklamować kolejne książki (żałosne). Jeśli chodzi o inne opowiadania, to najbardziej nie podobali mi się Wędrowcy. No ja wiem, szczególna więź ze zwierzętami itd., ale ostatecznie to tylko zwierzęta! Taka afera o jednego szczeniaka. Nowego sobie Will nie mógł kupić? A poza tym to było po prostu nudne.

Vnut

Jak dla mnie - Kałamarz i Sztylet. Ale to pewnie dlatego, że Gilan to średnio lubiana przeze mnie postać.

Kal006

Jeszcze mogłam znieść ten Plan Hodowlany (NIe wnikam że Halt trzymał się planu hodowlanego gdy jeszcze go nie było w myślach autora ale to czarodziej więc zamykam się) chociaż skoro bohaterowie żyli strasznie długo to czemu konie nie? Zabij mnie dopisek autora, napisał że wymyślił to na szybko by znawczyni koni która do niego napisała przestała się doczepiać do wieku konia... Takiego zapełnienia dziury nie zniosłam...

LadyPauline26

To jest prawda... Nigdy nie lubiłam tego wątku z podmianką koni, który brzmi całkowicie jak sztuczne jechanie na nostalgii i sentymencie. Nie tak dawno miałam małą wymianę zdań z Evans w innym wątku na forum na temat zostawiania na siłę bohaterów i powiem tak... O ile trzymania się od tylu lat ludzkich postaci jestem w stanie bronić, o tyle to, co Flanagan robi z tymi końmi zwiadowców przerasta moją tolerancję na głupoty. To jest tak bezsensowne i nieuzasadnione... Dlaczego Wyrwij po prostu nie mógł odejść na emeryturę? Co by to szkodziło, żeby Will dostał nowego konia, nazwał go Skoczek albo Marchewa i jeździł na nim dalej, odwiedzając czasem starego kolegę aż do końca jego dni w spokojnej stajni. I tak wiadomo, ze ten koń umrze w trakcie trwania serii, więc po co na pocieszenie wrzucać jego kopię, skoro wszyscy wiedzą, że to nie jest prawdziwy Wyrwij.
Ja nawet nie mam sentymentu do tych zwierzaków, a i tak mnie to boli. I myślę, że gdybym była zakochana w konikach zwiadowców, to miałabym znacznie większy żal za wsadzanie mi przed oczy jakiejś atrapy i mówienie, "ej, popatrz, to Wyrwij". Wiem, że to nie Wyrwij, czemu próbujecie mnie nabrać? To nie on był przy moście, to nie on ścigał się w Arydii i to nie on tropił Willa w Skandii. On tylko przez przypadek wygląda identycznie Dlaczego bohaterowie nie mogą po prostu dostać nowego przyjaciela i zbudować nowej ciekawej więzi. To sztuczne przenoszenie charakteru starego konia na jego następcę tylko podkreśla, że cała relacja pomiędzy zwiadowcą a jego wierzchowcem opiera się na jakiś urojeniach ze zmęczenia albo halucynacjach z nadmiaru kawy. Nie widzę ani jednej zalety w tym, że nowy koń wygląda i nazywa się tak samo jak poprzedni, bo chyba nawet najmłodsi czytelnicy byliby się w stanie połapać w prostych zasadach: "koń jest stary, to już nie jeździ na misje, poszedł na emeryturę i Will ma nowego"... A dodatkowo temu staremu zmieniają imię... Po co, do licha? To mi tylko dodaje wrażenia, że ten koń to jak stary telefon, który lubiłeś, ale już masz nowy... więc niby trzymasz stary w szufladzie, ale po tygodniu już tak lubisz jego następcę i masz na nim ten sam numer i zdjęcia, więc po co ci ten grat z przeszłości... i finalnie zapominasz nawet, że istniał no bo... whatever. Masz zastępcę.

Sorry, poniosło mnie.
Ale bardzo bardzo nie lubię tego wątku. Generalnie nie przepadam za tą częścią serii, która nawiązuje do koni, ale ten moment przypieczętował moją niechęć. Nie wiem, czy sama historia o tym jest najsłabszą w całym tomie, ale sam pomysł na rozwiązanie tego "problemu" jest dla mnie kuriozalny i okropny. To tak jakby wyhodowali w jakiejś wiosce chłopca o imieniu Will, który wygląda jak Will, zachowuje się jak on i potrafi to samo, żeby mógł za trzy dekady wejść na miejsce Treaty'ego i go zastąpić, kiedy prawdziwy Will odejdzie odpoczywać do stajni i zmieni imię na Bartłomiej. Na litość ;____;

Evans

Szczerze mówiąc nigdy nie przywiązywałam większej wagi ani do tej historii, ani do koni zwiadowców tak generalnie, ale jak tak czytam dwa powyższe komentarze to aż ciężko mi się nie zgodzić z tym, co piszecie. Większość historii z 11 tomu mnie nudziło, więc nigdy się nie zastanawiałam głębiej tbh. Ale jak już wyście mnie zainspirowali, to faktycznie brzmi to strasznie słabo ze strony autora ;-;. Trochę jakby sam Flanagan zbytnio nie pomyślał, jak to wygląda, gdy się wyjdzie poza "haaa, jak nazywa się Wyrwij, to Wyrwij!".