Trylogia Czasu - Kerstin Gier

Tris

Tom 1 Czerwień Rubinu
Gwendolyn ma szesnaście lat, dwoje rodzeństwa, oddaną przyjaciółką w klasie i lekko dziwaczną rodziną. Z dnia na dzień dowiaduje się, że jest obdarzona genem podróży w czasie. Drugim podróżnikiem jest niejaki Gideon - bezczelny, arogancki, chociaż bosko przystojny młodzian, który tajną misję najchętniej zachowałby dla siebie. Ale bez Gwendolyn nie uda mu się misji wypełnić
Tom 2 Błękit Szafiru
Być dopiero co zakochanym, nie jest dobrym pomysłem. Tak przynajmniej uważa Gwendolyn, 16-letnia świeżo upieczona podróżniczka w czasie. Ostatecznie to ona oraz Gideon mają całkiem inne problemy. Na przykład ratowanie świata. Lub nauka menueta. ( Oba są niełatwe !) Kiedy Gideon zaczyna być enigmatyczny, dla Gwendolyn staje się jasne, że musi trzymać hormony na wodzy. W przeciwnym wypadku skończy się miłość między nimi.
Tom 3 Zieleń Szmaragdu
Co robi dziewczyna, której włanie złamano serce? To proste: gada przez telefon z przyjacióką, pochłania czekoladę i całymi dniami rozpamiętuje swoje nieszczęście. Ale Gwen podróżniczka w czasie mimo woli musi wziąć się w garść, chociażby po to, żeby przeżyć. Nici intrygi z przeszłości także dziś splatają się w zabójczą sieć. Złowrogi hrabia de Saint Germain jest bardzo bliski swego celu: Gwendolyn musi stanąć do walki o prawdę, miłość i własne życie.

Czytaliście? Podobało się Wam? Mi bardzo Very Happy

. Szczególnie polubiłam Gwen, Gideona, Lucy, Paula, Xemeriusa (chyba się tak nazywał, w każdym razie chodzi mi o tego gargulca) i Lucasa (dziadka Gwen). Nie mogłam się odczepić od książki.

Irindia

Bardzo ciekawe książki. Jak zaczęłam czytać pierwszy tom to po prostu nie umiałam się już oderwać od całej tej historii i po prostu je "wchłonęłam".

Kinofin

Super trylogia!
Ale straszna szkoda, że tylko trzy części...

jusssstaaaa

Całą trylogię skończyłam stosunkowo niedawno, wszystkie części bardzo mi się podobały, ale były przewidywalne i baardzo przypominały mi inne książki młodzieżowe. Dałabym jej 7/10 pkt.

Co do postaci:
Xemerius rządzi. Gideon wciąż jest dla mnie dupkiem. Gwendolyn nie jest idealna, ale z nią wytrzymuję. Nie mam nic przeciwko Charloccie. Nie podoba mi się pan George. Uwielbiam Lucasa. Lubię Caroline, Nicka i oczywiście Leslie. Smile

Lifanii · Wysłany: Sob 19:20, 08 Mar 2014 Temat postu:

Hm... no więc tak: czekałam na tę trylogię w bibliotece przez jakieś pół roku, ale niestety nie udało mi się jej stamtąd zdobyć :/. Szczęśliwie jednak moja przyjaciółka miała wszystkie trzy tomy, pożyczyła mi je... i warto było sobie poczekać Kwadratowy

. Co prawda nim się do tych książek dobrałam, też minęły chyba dwa miesiące, bo musiałam coś tam innego czytać, ale kiedy w końcu po nie sięgnęłam, to się oderwać nie mogłam Very Happy

. Tak mnie wciągnęło, że całą trylogię w mniej niż tydzień przeczytałam :3. Mój nowy rekord B).

No ale może tak bardziej nawiązując do tematu, powiem coś więcej (ale uwaga, nie umiem pisać recenzji Very Happy

). No więc: bardzo mi się podobało i chętnie przeczytałabym jeszcze coś... Starczy? Nie, jak dla mnie ciut za mało... No to mówimy dalej :3. Ogólnie z bohaterów to lubiłam... em... no nie wiem do końca, kogo tak na serio. Chyba Xemeriusa Very Happy

. Co do Gideona, Gwandolyn itd. miałam mieszane uczucia... :/ No i jeszcze fajny był Paul Very Happy

. Ale to jakoś chyba tyle... może jeszcze dziadek Gwendolyn, ale nikt poza nimi Very Happy

. (Eh... pewnie bym tu jeszcze tuzin osób wymieniła w taki sposób, ale wolę nie Very Happy

.)

A w ogóle... nie wiem, czemu, ale we wszystkich książkach związanych z podróżami w czasie lub czymś podobnym, czas (przepraszam za powtórzenie) strasznie szybko leci Neutral

. Ale może to tylko moje wrażenie... Albo to przez to, że pochłonęłam te książki w kilka wieczorów Very Happy

.

Prawdę powiedziawszy, nie wiem, która część najbardziej mi się spodobała... Wszystkie były genialne Very Happy

. Tylko... jedyną rzeczą, która mi nieco przeszkadzała, to długość rozdziałów. Bo ja (nienawidzę tego, ale cóż...) nie mogę skończyć w połowie, tylko dokładnie na końcu... I potem końcówka jest taka, że trzeba przeczytać następny rozdział i wychodzi na to, że nie możesz się oderwać od książki, nawet jak oczy ci się już kleją, a ty masz zrobić sobie jeszcze opatrunek na nodze, nauczyć się do szkoły i umyć się :/. Ale i tak wszystko było fajne :3.

Eh... zaczynam już gadać od rzeczy... To by było chyba na tyle, jeśli chodzi o tę trylogię :3. Może jeszcze kiedyś coś mi do głowy przyjdzie, to to tu napiszę :3. Ale teraz już koniec (aaaaale się rozpisałam Very Happy

).

Nikita535

Mi też bardzo się podobało, strasznie mnie ta trylogia wciągnęła. Przeczytałam ją chyba ze 3 razy xD

Thanatos

godne przeczytania? Wole zamiast czytać opis, poczytać opinie tych co przeczytali książkę Smile

AAryaa

Przeczytałam dwie części póki co i wcale mnie nie ciągnie, żeby czytać ostatnią.

Po pierwsze, niby cofają się do tej historii ale jakoś jest to beznadziejnie opisane, w sensie ta historia, coś tam bla bla bla, przeważnie o strojach, które wtedy były, robienie sobie zdjęć w tych sukniach i to tyle. Spodziewałam się czegoś dużo ciekawszego, szczególnie, że sięgnęłam po tą książkę tylko ze względu na wątki historyczne.

Wątek miłosny ani w najmniejszym stopniu nie wywołał u mnie dreszczyku emocji, wszystko takie przewidywalne i ten "niedostępny chłopak", zresztą postać Gideona nie jest taka zła, tylko Gwendolyn strasznie mnie denerwuje. A tak btw, jak można dać na imię dziecku Gideon?! Ratunku.. (jeśli komuś się to imię podoba to niech nie ma mi tego za złe.. Wink

) I do tego to zakończenie drugiej części, takie przewidywalne, takie żałosne że tak powiem, żeby tylko zachęcić do przeczytanie kolejnej części, a główna bohaterka za rusz nie może się domyślić o co naprawdę chodzi Gideonowi. I seria chyba skupia się tylko i wyłącznie na tym wątku miłosnym, wszystko dookoła tego się kręci, a te całe "zamykanie koła" czy jak to się tam nazywało zanika i staje się tylko tłem do tej..miłości. No dobra, ok, po prostu nie lubię czytać czegoś, co ma aż tak duży wątek miłosny, wolę mały, dobry, przynoszący dreszczyk emocji anie ciągnący się ciągnący się przez całą książkę...

Jak już naprawdę nie będę miała co czytać, to wezmę się za trzecią część, ale szybko to pewnie nie nastąpi Wink