Oskar i Pani Róża

Hazel

[...] życie to taki dziwny prezent. Na początku się je przecenia: sądzi się, że dostało się życie wieczne. Potem się go nie docenia, uważa się, że jest do chrzanu, za krótkie, chciałoby się niemal je odrzucić. W końcu kojarzy się, że to nie był prezent, ale jedynie pożyczka. I próbuje się na nie zasłużyć.

Przepiękna książka, nie wierzę, żeby ktoś nie znał tego tytułu. Czytaliście? Podzielcie się swoimi refleksjami.

Mihex

Była to, z tego co pamiętam, lektura w 2 gimnazjum, przynajmniej ja ją miałem. Zapamiętałem ją m.in. dla tego, że ona wyjątkowo była czytana na lekcji (chyba 4 lekcje na to poszły Razz

). Książka ciekawa i trzeba przyznać dość wzruszająca .

Nahya

Jedna z najlepszych książek jakie czytałam.

zw96

Wspaniała. Chyba jedna z nielicznych lektur, które przeczytałam z prawdziwą przyjemnością. Polecam każdemu.

hirilM

Jestem nowa na forum, więc trochę odgrzebuję stare wątki Smile

Tutaj muszę się wypowiedzieć- książka jest przepiękna! To niezwykłe, że w czymś tak mało obszernym można zawrzeć tyle wspaniałych emocji- smutku, radości, wzruszeń itd. Polecam każdemu kto chce trochę refleksji po przeczytaniu,

-Will-

Kuzyn przerabiał w gimnazjum i dosyć cienko mu szło z czytaniem. Ja, nie mając co robić, postanowiłem, że sobie poczytam, tak na wstępie. Zaczytałem się i "połknąłem" książkę w ponad godzinę. Wciągnęła mnie, fajna, bardzo fajna.

Najwyższy z Nazguli · Wysłany: Pią 23:02, 02 Mar 2012 Temat postu:

W 4 klasie ks. na religii nam czytał. Najciekawsze było to, że nawet taki co 3 raz nie zdał do 5 klasy (tak wiem... są tacy ludzie) zaczął normalnie płakać.

A teraz moje refleksje:
książka jest zawalista, czasami śmieszna, czasami smutna, pełno zwrotów akcji itd., itd., itd. ...

North · Wysłany: Śro 16:47, 07 Mar 2012 Temat postu:

Wzruszająca... :]Czytałam, nie jako lektura tylko dla przyjemności;d

evanlyn. · Wysłany: Pią 12:48, 23 Mar 2012 Temat postu:

Jedna z moich ulubionych. Momentami doprowadzająca do łez śmiechu ( " Oplata mnie ramionami, wpija się w moje usta, nie mogę się od niej odkleić i nagle, bez uprzedzenia, wpycha mi do buzi swoją gumę. Zaskoczony, od razu ją połknąłem."

) , ale jest też melancholijna, a przy końcówce ryczałam

jusssstaaaa

Ta książka jest jedną z nielicznych lektur, które mi się naprawdę podobały i mnie wciągnęły. To naprawdę świetna historia, chociaż zakończenie trochę przygnębiające.

Mumin

Genialna książka, czytałem na lekcjach zamiast się uczyć Smile

Polecam jeszcze jak ktoś czytał Oskara i Panią Róże, dwa opowiadania tego samego autora "Pan Ibrahim i kwiat koranu (kwiaty koranu, nie pamiętam) oraz Dziecko Noego, również genialne, krótkie opowiadania! Smile

wojtex111

Mama mi ją poleciła i nie żałowałem- prawie się wzruszyłem (u mnie rzadkość) i polecam ją wszystkim!

Evans

Kontynuujemy odgrzebywanie starych tematów.
Książkę czytała nam pani od polskiego w 5 albo 6 klasie. Było to dosyć dawno i średnio pamiętam, ale podobała mi się, choć była strasznie smutna. Jestem wzrokowcem, więc słuchać nie lubię, mimo to w miarę dobrze ją kojarzę. Może niedługo ją sobie wypożyczę, żeby odświeżyć pamięć

.

Lifanii

Ach... boję się, że to będzie najdłuższy i najbardziej pokręcony komentarz na tej stronie... Przepraszam! Sad

Ale i tak tym razem postaram się gadać na temat :3. Książkę po raz pierwszy wzięłam do ręki w... e... 6 klasie? Może już w gimnazjum... W każdym bądź razie nie była to lektura, ot tak ukradłam mamie, bo na serio nie miałam co czytać Very Happy

. I zajęło mi to jakoś godzinę... No dzięki -.- Ale przeczytałam tak szybko, bo pewnie mnie wciągnęło Very Happy

. Książka naprawdę ciekawa, wzruszająca... Czasami z humorem, czasami po prostu płakać się chciało... Cóż, mnie się jak najbardziej podobała Very Happy

. Wprawdzie pamiętam strasznie mało, ale jednak postanowiłam tu napisać, bo znam nadal na pamięć wersję, którą przedstawialiśmy z kółkiem teatralnym na Wigilię (byłam zapłakaną matką Oscara -.-). Pamiętam dobrze tylko te kilka scen, ale cóż :3.
No, i oczywiście książka bardzo pouczająca... Akurat jak z wcześniej komentowanymi się wahałam, to tę polecam wszystkim Very Happy

. Przyda się czasami oderwać od fantastyki, naprawdę :3. I przeczytać, no, coś takiego Very Happy

.

Alyss9

Eh, kiedy ja to czytałam? Po raz pierwszy chyba na konkurs w podstawówce. Pamiętam tyle, że bardzo mnie wzruszyła ( o co zresztą nie trudno ). Momentami bywała zabawna. No i skłania do przemyśleń. Warta przeczytania chociaż raz.