[Bohater] George

Główny Zwiadowca

George Carter - prawnik , nie zdatny do walki,przyjaciel Willa z sierocińca i znawca nacji Nihon -ja .Autor słownika tego właśnie języka.
Co o nim sądzicie ,piszcie!!!!!!!!

Halt O'Carrick

Mądry był. Very Happy

A tak na serio, fajny bohater, lubiłam go. Smile

Tyrell Starfollower

Całkiem fajny, trochę przynudzał ale był mądry i lojalny

Irindia

Jak już Tyrell napisała: "mądry i lojalny", ale trochę mnie nudził.

wk63

Pomimo braku siły fizycznej on i tak pomagał jak mógł, a to bardzo ważne. Ewidentnie pozytywny bohater.

Yvette

Może nie był silny i nie walczył, ale był bardzo inteligentny. Starał się jak mógł. Polubiłam go Smile

Tris

No tak, zdecydowanie był mądry i lojalny. Starał się jak mógł Smile

. Podobało mi się jak uratował Horacemu życie, a smieszyło jak później narzekał Very Happy

.

BraveArcher

Uważam go za bardzo pozytywnego bohatera. Smile

Może nie odznacza się wielką siłą, ale ma wielki rozum i szlachetne serce.
To właśnie w nim cenię.

Ashe Treaty

Jest całkiem spoczko. Mądry, rozważny, trochę sztywny. ale jest przyjacielem Willa. Razz

kyrol99

Całkiem spoko, przyjaciel Willa, mądrala Smile

i prawnik. Myślę, że go lubię Wink

Ajsza · Wysłany: Sob 16:54, 05 Mar 2016 Temat postu:

Strasznie, ale to strasznie mało w książce. Jest mi obojętny

LadyPauline26

O Georgu właściwie trudno sobie wyrobić opinię, biorąc pod uwagę, jak rzadko się pojawia w całej serii. W pierwszym tomie prawie nie dopuszczono go do głosu, a jeśli dobrze pamiętam, w jednej z finalnych scen w gospodzie nawet nie mógł się pojawić na specjalnym przyjęciu gdzie przyjaciele gratulowali Willowi zwycięstwa z kalkarami.

I... cóż. Niezbyt przepadam za osądzaniem bohaterów w taki sposób, w jaki chce tego autor. Wolę sama wczuć się w to, co sądzę o danej osobie i nie sugerować się podpowiedziami i opisami, które mi mówią, co mam czuć. Ale tym razem nie dam rady inaczej - jakkolwiek nie chciałabym polubić tej postaci, nie wiem za bardzo, za co. Owszem, wykazał się odwagą, a potem jeszcze umożliwił reszcie bohaterów podjęcie misji... ale to było tak żałośnie mało na tle całej reszty serii, że trudno mi to nawet liczyć. Szczególnie, że bardzo dużo narzekał i miał dość mierne poczucie humoru. Ale to wcale nie znaczy, że go nie zupełnie lubię - (właściwie to doceniam to bardziej realistyczne podejście do sprawy i pokazanie, że niektórzy ludzie w czasie walki po prostu się boją, a jak trafi ich strzała, to krzyczą z bólu i są źli na wszystkich dookoła). Zwyczajnie nie bardzo mam na jego temat zdanie, a jeśli już wyrażam opinię to jest po prostu lekko zabarwiona rozdrażnieniem.

Więc tak: w tomie 1. George wydał mi się głównie sympatyczną, ale dość obojętną postacią z tła, natomiast w tomie 10. dziwnie niesympatyczną marudą. Mam wrażenie, że Xander budził we mnie podobnie niespójne emocje, ale tutaj zmianę można tłumaczyć wiekiem, więc nie jestem pewna, czy George popsuł się pod wpływem dziwnej, artystycznej decyzji Flanagana, czy po prostu po wielu latach od dzieciństwa w sierocińcu stał się mniej przyjemną osobą. Trudno ocenić.
A na koniec dodam tylko, że mimo wszystko cieszę się z jego powrotu pod koniec serii. Zawsze to miło zobaczyć takie nawiązanie do początków i pokazanie, że ci ludzie jednak ciągle żyją i coś się z nimi działo przez te wszystkie lata, kiedy czytaliśmy głównie o karierze Willa albo Horacego.