Bitwa o Skandię - ulubione momenty

Abelard

Może się pomylił...Chciał napisać że V będzie lepsza..

Duncan11

chyba masz racje Abelard

Crowley

"Bitwa o Skandię" to moja ulubiona część Zwiadowców. Jest w niej moim zdaniem najwięcej śmiesznych momentów. Mi się podoba dyskusja Horace'a z Haltem na temat co?!

LadyPauline26

Zgadzam się z większością postów i nie chce mi się pisać wszystkiego tego samego. "Twarz twojego mistrza..." - to było zarąbiste. Lubię też jak Wyrwij przymila się do Willa kiedy już się spotkali.

mudancicha

Tak, to wszystko jest gites Wink

Abelard

Uch, podobało mi się jeszcze jak Will ganiał Wyrwija, a najbardziej ten fragment:,,Wyrwij postawił uszy. Lubił jabłka. I miał wrażenie, że polubi tego chłopca, który się umie bawić".

oskar7654

Nie,pomyliłem się,ale nie IV z V tylko IV z VI.Piąta moim zdaniem była słabsza,ale nie wiem co wy o tym sądzicie.

LadyPauline26

"Wyrwij postawił uszy..." - to jest przecie Very Happy

tom pierwszy Zdziwiony

.
A może tyle razy czytałam, że juz tego nie ogarniam i mi się tomy mylą... Starość nie radość.

mudancicha

*zakrztusiła się* Jaka starość! Wyrwij zawsze stawia uszy jak jest niebezpieczeństwo! W każdej książce stawiał uszy!

LadyPauline26

Ja mówię o cytacie wstawionym przez Abelarda parę postów wyżej.
"Starość nie radość"?? A tak mnie naszło. Czternaście lat to jeż całkiem całkiem. Zresztą nie muszę być stara aby stwierdzać.
Smacznego jeżeli zakrztusiłaś się jakimś produktem spożywczym (co to było?).

mudancicha

Nie, to było dla efektu...

LadyPauline26

To odwołuję smacznego! No chyba, że jak to czytasz to coś wsuwasz...

mudancicha

Nie mogę... Gdyby mnie brat zobaczył z kanapką w jego pokoju, to by mnie zatłukł, ale już... Offtopic

LadyPauline26

Więc wracając do tematu: czytam sobie teraz "Bitwę..." i przypomniałam sobie o rozdziale w którym Horace kłóci się z Haltem o pieczęć...

"Horace nie wytrzymał.
-Uważam, że źle czynisz! - wybuchną nim zdołał ugryźć się w język. Halt uśmiechnął się cierpliwie i wyrozumiale, po czy dmuchnął, by wysuszyć jakieś literki, które zdawały się jeszcze połyskiwać wilgocią.
-Źle? Starałem się, jak mogłem, lepiej już nie potrafię -stwierdził spokojnie. - Poza tym wątpię, by przeciętny Skandianin, pełniący straż na granicy dopatrzył się jakichś niedociągnięć - zwłaszcza jeśli wdziejesz tę kosztowną gallijską zbroję, którą odziedziczyłeś po Deparnieux."

"[...] -Przecież to znak króla.
Halt skrzywił się po chwili namysłu.
-Co z niego za król? - mrukną .

"-A co jest w tym liście, który mam rzekomo przekazać Ragnakowi od króla? - spytał Horace.
Halt nie mógł powstrzymać złośliwego uśmiechu.
-Przykro mi, lecz to rzecz poufna. Nie chciałbyś chyba, bym naruszył tajemnicę pocztową? - Horace jednak zareagował tak zbolałym spojrzeniem, że zwiadowca nie miał już serca nad nim się pastwić."

"-Teraz zaś, jeśli nie masz nic przeciwko, zechciej przywdziać na siebie swą gustowną blaszaną szatę, byśmy mogli odbyć przyjazną pogawędkę ze skandyjskimi strażnikami pilnującymi granicy."

"-Jakoś ich nie widać - stwierdził Horace, na co Halt łypnął na niego spode łba.
-Zdziwisz się, ale też ów fakt zauważyłem - burknął, [...]."

Oraz mój ulubiony:
"Nadludzkim wysiłkiem, odzyskując panowanie nad sobą, acz bynajmniej nie kryjąc przy tym własnej irytacji, Halt wycedził:
-Chciałeś zadać mi pytanie.
Horace uniósł brwi.
-Tak?
Halt skinął głową.
-Owszem. Widać to było po tobie.
-Rozumiem -odrzekł Horace. - A jakie pytanie?
Halta zamurowało i to na dłuższą chwilę. Otworzył usta, zamknął je - otwarł znowu, nim zdołał wykrztusić:
-Właśnie o to cię pytałem - warknął. - Spytałem "co?", bo chciałem wiedzieć, o co chcesz mnie zapytać."
(Rozmowa o "co" podoba się chyba wszystkim, ale to mój ulubiony jej moment).

I ostatni:
"Halt wysforował się do przodu, a do uszu Horace'a trafiły słowa zgoła nie nadające się do powtórzenia."

mudancicha

Hehehe... Świetne momenty... Ty to z pamięci... ?

LadyPauline26

Nie no co ty... Przyznam, że znam to prawie na pamięć, ale tak w słowo w słowo napisać to bym nie umiała.

mudancicha

A tamto? Pamiętasz to wszystko?

Abelard

Cóż, pewnie pomagała sobie książką, mudancicha;) A co do Wyrwija..Sorry! Myślałam, że to Ruiny Gorlanu Very Happy

LadyPauline26

Jakie tamto?
Ale to było mądre mhm "pomagała sobie książką" - tego się nie spodziewałam... Sorry ale przecież napisałam, że nie znam z pamięci!

Timea

"-Przyda nam się jeniec - uzupełnił spokojnym głosem zwiadowca. W następnej chwili stęknął, bo zderzyła się z nim drobna postać, która biegła ku niemu. ktoś objął go w pasie ramionami; szlochając i wyrzucając z siebie słowa pozbawione sensu. Will witał w ten sposób swego mistrza, nauczyciela i przyjaciela. Halt poklepał go łagodnie po plecach, a stwierdził przy tym, ku własnemu zdziwieniu, że po jego policzku również spłynęła łza.

LadyPauline26

Buuu... Jakie to wzruszające. Mi też łza poleciała... nawet nie jedna

.

Abelard

Mi nie- nigdy przy książce nei płaczę- ale to było takie cudowne, że czytałam ten fragment, od tego ,,usłyszał dźwięk z przeszłości" z 8 razy.

LadyPauline26

Ja tyle razy czytałam książkę, ale ile razy ten moment to... a nie umiem do tylu liczyć.
(Ja też jak czytam to nie ryczę jak bóbr, ale jak jest coś wzruszającego albo smutnego to pochlipać sobie można).

mudancicha

Ja przy tym fragmencie też płakałam, ale nie tak bardzo jak gdy czytałam opis śmierci Syriusza w HP...

LadyPauline26

Jak ktoś chce żebym się rozbeczała szybko, ale krótko to niech mi zacytuje epilog z "Ruin..." skuteczność 99,7%. Ale to też jest niezmiernie wzruszające.