"Pod Dębowym Liściem"

ranger394

Coś mi się przypomniało. Przyszliśmy na jedne z pierwszych zajęć na geografii i była to geologia...i profesor zaczął nam mówić, jak mało wiemy i jak nieścisła i niedokładna jest wiedza podawana nam w podręcznikach z geografii, a czasem nawet nieprawdziwa

Ja tam się tylko o geografii wypowiadam, bo mnie zaskoczyłaś, że ktoś zmienia taką odwieczną informację w książce...

Evans

Taa.. mi nadal rodzice mówią, że są trzy oceany, "bo Oceanu Arktycznego nie było za moich czasów". Drobne zmiany, które nie są bardzo ważne mogą wnerwiać, ale trzeba iść z postępem.

Miv

Drobne zmiany, drobne zmiany... jasne, ale jeśli te "drobne zmiany" wprowadzi się w nieodpowiednim momencie, mogą wywołać pewne zamieszanie Wink

Hej, a jest tu ktoś z pierwszej lub drugiej liceum? Jak sądzicie, króliczki doświadczalne, jaka będzie ta "nowa matura"? U nas nauczyciele nie wiedzą, czego nas uczyć, żebyśmy się na niej nie wyłożyli Wink

Evans

Ja wprawdzie jeszcze nie jestem, za to moja siostra jest, a rodzice pracują w liceum, więc co nieco słyszę. Z biologi na przykład mają zmniejszyć ilość zadań i wydłużyć czas pisania, wniosek nasuwa się sam. Ponoć trzeba będzie projektować doświadczenia nie mając nawet wypisanego, co ma się do dyspozycji. A najgorzej ma być z polskiego, gdzie losować się będzie pytanie (jedno z całego materiału ze wszystkich lat), kwadrans na przygotowanie się i chyba dwudziestominutowy monolog, a później pytania szczegółowe zadawane przez egzaminatorów. Coś dla ludzi wygadanych i potrafiących lać wodę.

LadyPauline26

Ja jestem w drugiej, czyli ten najbardziej eksperymentalny rocznik Very Happy

I szczerze mówiąc nie mam pojęcia jak to będzie w ostatecznej formie wyglądało. Jakoś nigdy mnie to szczególnie nie obchodziło. Wiem, że wypadałoby się ogarnąć i zainteresować, ale pewnie i tak jeszcze nie raz zmienią.
Z egzaminem były podobne ceregiele, a jakoś zdałam bez panikowania nad wyglądem zadań. Chociaż uważam za lekkie chamstwo, to że do ostatniego dnia nikt nie wiedział jaka jest maksymalna liczba punktów. My mieliśmy trzy lata na naukę, oni trzy lata na przygotowanie testów. Więc skoro my się wyrobiliśmy, to oni też powinni -.-

I tyle w temacie, bo osobiście słuchać o tym nie mogę

. Wszędzie tylko ta matura. "Uczycie się tego żeby zdać maturę". "Nauczcie się pod kątem matury". "To może być na egzaminach"...
No to co? Ja się uczę, żeby mieć wiedzę, czy żeby zdać jakieś durne egzaminy? Z takim podejściem, to ja współczuję przyszłym pokoleniom Sad

Miv

Widziałam gdzieś (chyba na demotywatorach) tekst, że "Ściąganie nie jest porażką ucznia, tylko porażką systemu edukacji, który sprawia, że oceny są ważniejsze od nabytej wiedzy." Czy jakoś tak. W każdym razie mniej więcej taki był tego sens.

jusssstaaaa

LadyPauline, mam podobne zdanie na ten temat, będąc aktualnie w trzeciej gimnazjum. Wszystko mamy przygotowywane "pod katem egzaminu".
To działa na zasadzie:
uczniowie dobrze piszą testy -> szkoła ma lepsze statystyki -> więcej dobrych uczniów wybiera tę szkołę -> szkoła chce mieć jeszcze lepsze wyniki z egzaminów....

kokosmx

jusssstaaaa

Niestety, w większości przypadków tak. Co prawda zawsze znajdą się nauczyciele, którzy naprawdę potrafią zainteresować ucznia swoim przedmiotem, sprawiając, że aż chce się przychodzić na ich lekcje.
Tak jak moja nauczycielka chemii, która potrafiła przez czterdzieści pięć minut bez przerwy do nas mówić, tak, że nikt nie chciał jej przerywać. Very Happy

Mam wrażenie, że szkoła wymaga coraz mniej nauki i coraz więcej bezsensownego zakuwania. Sad

LadyPauline26

Ja mam taką nauczycielkę od WŚW - chyba z temacie o bezsensownych przedmiotach to pisałam (nie pamiętam już czemu Very Happy

). Po prostu jak zacznie opowiadać to człowiek słucha i nie śmie się odezwać. Czasem coś żartuje i opowiada jakieś fajne historie. To jest chyba pierwsza osoba, która wzbudziła moje zainteresowanie polityką. Tzn. może mnie to nie fascynuję, ale jak muszę o tym poczytać, to mnie tak nie odrzuca i nie mdli Very Happy

Zresztą lubię ją tez przez kontrast, jakim jest do moich poprzednich nauczycieli WOS-u (WŚW to taka modyfikacja WOS-u, czyli wiedza o świecie współczesnym). Dawniej siedzieliśmy na lekcjach jak kołki, pan (później pani) uzupełniali sobie dziennik i robili jakieś sprawy organizacyjne, a potem na koniec jakiś nienormalny sprawdzian -.-

kokosmx

Ja miałem w gimnazjum świetną nauczycielkę fizyki. W sumie to dzięki niej polubiłem i zainteresowałem się tym przedmiotem Kwadratowy

Ale pierwsza klasa to była masakra. Potrafiła zapytać 15 osób na jednej lekcji i dać wszystkim jedynkę Wink

Ale nauczyła wszystkich dobrze i miała na lekcji zawsze porządek Smile

jusssstaaaa

Niestety, są też nauczyciele, którzy robią coś odwrotnego- zniechęcają od nauki przedmiotu. :/

To przede wszystkim dlatego tak nie lubię geografii. Nasza nauczycielka co prawda posiada całkiem sporą wiedzę o przedmiocie, ale zupełnie nie potrafi uczyć, przynajmniej w mojej opinii. Co lekcję zadaje nam po dwadzieścia zadań, które wymagają masy czasu na szukanie jakiś współrzędnych geograficznych lub kolorowania tabelek w ćwiczeniach. :/

Trudno jest polubić taki przedmiot, nad którym spędza się po kilka godzin tygodniowo, a potem i tak nic nie pamięta. Sad

LadyPauline26

Tak z perspektywy czasy to chyba się zawsze najbardziej docenia tych wymagających nauczycieli, a nie tych, którzy olewali sprawę i dawali piątki z góry na dół w sumie za nić Very Happy

Sama tak mam, jak chodzi o moją panią od matematyki z gimnazjum. Chociaż już wtedy ją lubiłam, jak tak się zastanowię nad tym.
Tylko niestety sporo nauczycieli myli stanowczość i systematyczność z chamstwem i czepialstwem. Jest różnica między regularnym zadawaniem i sprawdzaniem zadań, a dowaleniem dwudziestu stron ćwiczeń na weekend. Albo pomiędzy regularnym pytaniem, a zużyciem np. całej klasy na dwóch pierwszych lekcjach, co też się przecież zdarza

Miv

My mamy super pana od historii Very Happy

Świetnie opowiada i chociaż mamy na tym przedmiocie straszny luz, to nikt nie szleje za bardzo Wink

W zeszłym roku mieliśmy bardzo fajnego pana od matmy, ale w liceum trafiła nam się inna nauczycielka, która ma taaaki nużący głos... I w ogóle nie tłumaczy. Gdy nikt z klasy nie rozumie tematu, robi kartkówkę, żebyśmy się tego nauczyli

Wiem na pewno, że będziemy składać wniosek o zmianę nauczyciela w przyszłym roku.

jusssstaaaa

Ech... może rzeczywiście kiedyś stwierdzę, że moja geograficzka czegoś mnie przynajmniej nauczyła... Razz

Póki co pozostaję przy stwierdzeniu, że uczy kiepsko. Very Happy

Miv- powodzenia ze zmianą nauczyciela. Smile

Miv

Dzięki

Nasza pani od geografii jest... ciekawa. Uczy nas już trzeci rok (bo w pierwszej gimnazjum była na urlopie) i... cóż, możnaby pomyśleć, że jest jedną z uczennic. Plotkuje z uczniami, na lekcjach też można pogadać i się pośmiać, ale nas pilnuje, żebyśmy nie przesadzali. I dużo wymaga, przez co praktycznie cała klasa mniej więcej zna mapę całego świata (bardziej mniej niż więcej, ale to szczegół). A w czerwcu na naszą ostatnią lekcję geografii w gimnazjum przyniosła nam poduszki Very Happy

jusssstaaaa

Hah

Ja mam podobną nauczycielkę polskiego. Co by o niej nie powiedzieć, ma spory autorytet wśród uczniów, sporo wymaga, ale też ciekawie uczy.

Zdarza się jej postawić kolumnę jedynek w dzienniku, ale i tak jest raczej lubiana. (pewnie dlatego, ze obgadujemy z nią naszego wychowawcę). Very Happy

Evans

Ja w zasadzie mam dwóch fajnych nauczycieli. Pierwszym jest pan od historii, który nawet takich przeciwników tego przedmiotu jak ja, potrafi zaciekawić

. Świetnie opowiada, ma specyficzne i nieco zgryźliwe poczucie humoru i wszystko przedstawia w przystępny sposób. Druga jest pani od niemca. Strasznie szybko leci z tematami, co było dezorientujące w pierwszej klasie, bo trzeba było się przyzwyczaić, a to przecież nowy przedmiot był, ale można przywyknąć i ma to dobrą stronę - nie musimy nadrabiać wszystkiego pod koniec roku. I w przeciwieństwie do większości nauczycieli nie traktuje nas jak małe grzdyle, którym trzeba wsadzić do łba zawartość podręczników i gotowe.
A co do egzaminów i podnoszenia statystyk: mam w klasie koleżankę, która jest praktycznie ze wszystkiego dobra, przez co większość nauczycieli namawia ją do brania udziału w konkursach, "bo to byłaby taka strata, przecież masz taki potencjał". Koniec końców bierze udział chyba w dziesięciu konkursach. A czemu? Bo przecież uczeń, który się wyróżni na szczeblu powiatowym lub wojewódzkim daje możliwość premii! I mówcie mi, że dbają o dobro dzieci...

Miv

No cóż, z drugiej strony branie udziału w tych konkursach się opłaca, bo jak się jest laureatem, to ma się część egzaminu z głowy, ale bez przesady - już na jeden trudno solidnie się przygotować, a co dopiero na kilka...

Evans

Wiem, że się opłaca. Sama wybieram się na fizykę i angielski

. Ale takie wyolbrzymianie swojego przedmiotu, z czym często się spotykam, mnie wnerwia. Polonistka może sobie twierdzić, że polski jest najważniejszy, ale jeśli ktoś go nie lubi, to niech nie próbuje go wkręcać we wszystkie możliwe konkursy.

LadyPauline26

Ale to też takie głupie gadanie czasami Very Happy

Wielki zysk, bo nie piszesz egzaminów. No dobra, niby oszczędza Ci to czasu, stresu i nauki, ale z drugiej strony jak jesteś z czegoś geniuszem albo po prostu bardzo dobrym uczniem, to dla Ciebie napisanie egzaminu nie jest jakimś strasznym zmartwieniem. Osoba, która wygra konkurs wojewódzki, chyba nie miałabym większych problemów z egzaminami z tego przedmiotu Very Happy

Ale w sumie... to zawsze jakaś Twoja zasługa na przyszłość, a poza tym w innym wypadku mogłaby się noga powinąć. A tak, to niczego nie ryzykujesz Kwadratowy

U nas tak w ogóle chyba największym problemem są nie jakieś statystyki, ale za duża ilość uczniów. Od tego zależą jakieś dofinansowania, więc gnieciemy się w za małych salach. Tzn. sale są okej, ale nas za dużo. Sama mam w klasie 36 osób i chyba nie ma klas poniżej trzydziestu uczniów w szkole. (A ze wszystkich roczników, tych klas zbiera się mniej więcej 26.)

jusssstaaaa

Co do konkursów przedmiotowych:

W zeszłym roku zostałam laureatką z matmy(ach ta skromność), dzięki czemu już dziś wiem, ze będę zwolniona z części egzaminu i w gruncie rzeczy mam zagwarantowany wstęp do dowolnego liceum.

Prawdę mówiąc włożyłam w to sporo mojej pracy (w zeszłym roku przerabiałam materiały z trzeciej i drugiej klasy), na dodatek mój matematyk na dzień przed ostatnim etapem dał mi listę tego, co muszę umieć, na czym skończył się jego wkład w moją naukę.

Uważam, że warto było. Teraz wyjątkowo dobrze czuję się z faktem, że w ogóle nie muszę przejmować się egzaminem. Niczym nie muszę się stresować, do wszystkiego podchodzę na luzie. Very Happy

Warto próbować, co najwyżej może nie wyjść.

Jeżeli macie możliwość i czujecie się w miarę dobrzy z jakiegoś przedmiotu- próbujcie!

Evans

LadyPauline, dla mnie zaletą niepisania egzaminów jest to, że gdyby udało mi się zostać laureatką z fizyki (a przy odrobinie pracy i szczęścia może się udać Wink

) nie musiałabym pisać części przyrodniczej, w której skład wchodzą geografia i biologia. A na tych przedmiotach się wyłożę.

kokosmx

Rok temu byłem finalistą z angielskiego Smile

Uczyłem się do tego konkursu całe 15 minut. Kwadratowy

Nie no gdybym sie pouczył kulturówki to miałbym laureata na luzie. No ale trudno. Nie chciało się Wink

LadyPauline26

UWAGA będę marudzić. Jak kogoś wkurzają zrzędy, to nawet nie czytajcie dalej Very Happy

A więc:
Idźcie ode mnie wszyscy

Im więcej słucham o ludziach ze swojego otoczenia tym większym się okazuję debilem. Wszyscy są dobrzy z czegoś konkretnego albo uwielbiają jakiś przedmiot, albo im szybko wchodzi go głowy... a ja co? A ja się zachwycam jakąś geografią, a i tak wiem, że nie będzie to nijak związane z moją przyszłością Sad

. Gdyby to ranger przeczytała to pewnie zaraz wyliczyłaby mi dwadzieścia rzeczy, które można robić po studiach związanych z geografią, ale mnie rodzice strasznie męczą o wybór innych kierunków.
Musiałam im wreszcie napisać ogłoszenie na kartce i podpisać, że w życiu nie będę stomatologiem... Udało się po pewnie ośmiu latach przekonywania. Co dalej? Dalej miała być księgowa. Jasne - z moimi matematycznymi umiejętnościami. Już widzę te rozmowy o pracę, jak przyjmują mnie z otwartymi ramionami. A nie, sorry. Przez studia bym nawet nie przeszła.
A potem: "będziesz tłumaczem". No genialne. Tylko szkoda, że średnio możliwe i w ogóle mnie nie ciekawi.
Dobra dość.

Możecie otworzyć oczy, skończyłam Very Happy

I nawet na to nie odpowiadajcie. Musiałam się wygadać. Po prostu jestem na takim etapie życia, że wypada coś ze sobą zrobić, a człowiek nie ma pojęcia co. Tylko go wszyscy w kółko popędzają, a nikt nic mądrego nie poradzi.

Aha. Po pierwsze, żeby nie było, nie uważam że to wina tylko moich rodziców. Bo bardziej moja i wiem o tym, a po drugie... już widzę te posty o tym jakie to ja mam straszne problemy, a gdzieś głodne dzieci umierają. I mój ulubiony argument: "pociesz się, że inni mają gorzej" - kocham to po prostu Very Happy

Tak jakby cudze cierpienie miało mnie naładować nową energią do życia Very Happy