Co wam się podobało, a co nie, czyli wasze opinie

alyss_55

Pozwolę sobie zacząć, postaram się napisać na biało, ale niczego nie mogę obiecać:
Książka była przyjemna, interesująca i pouczająca, czyli po prostu: fajna. Bardzo przypadł mi do gustu Shigeru oraz Shukin. Poza tym podobały mi się nowe przydomki głównych bohateró, szczególnie Chocho, czyli „Motyl”. Na początku nie umiałam rozgryźć o co chodzi z tym motylem, lecz wyjaśnienie Halta wszystko rozjaśniło. Mam problem tylko z jednym zdaniem, które wypowiedział Will: „ […] Będę uczył ojca jak robić dzieci”, czy coś w tym sensie(nie umiem teraz tego znaleźć). Poza tym książka mnie zachwyciła.

agulec

Książka była - i jeszcze jest - fascynująca. Są tu najlepsze teksty z całej serii np.: "Gundar nad wyraz lubił być całowany przez piękne blondynki. Czuł jednak, że akurat tę oraz Willa łączy coś szczególnego, toteż nie czynił sobie nadziei". To jest super! Jeszcze mam aż zapisanych kilka innych, ale ich teraz nie pamiętam. polecam tym, którzy jeszcze nie przczytali Wink

Mat-wiil

jest super szczegulnie mapka bitwy

Manwe

Bardzo mi się podobało Smile

Nieco irytuje mnie, że nihończycy są tacy kiepscy /powinni być inteligentniejsi (np. Iść obok taranu i od razu wskakiwać w wyłom)
Aaaa, alyss_55
znaczy to mniej więcej tyle"Nie ucz mistrza łucznictwa, jak się chwyta łęczysko"

Czarodziejka

teksty były fajne, muszę przyznać, ale w porównaniu z innymi częściami książka nie była aż taka super. Wiadomo, że mi się podobała! Tylko po prostu mi czegoś brakuje. jakby może było o jedną część za dużo. Pomysły na fabuły poprzednich części były lepsze. Najbardziej podoba mi się wątek z Horacem i Shigeru oraz Alyss zazdrosną o willa.

Vellori

Moim zdaniem najgorsze co mogli zrobić to zmiana epickiego nazwiska Nilsa Ropehander-a na Liniarz... Smile

Przy 10 części domyślili się że można przetłumaczyć owe nazwisko na język polski Smile

Ogólnie książka bajeczna, jak pozostałe 9. Czy wy również nie mogliście spamiętać wszystkich imion Kikorich? Cały czas mi się mieszało. Smile

Nareszcie doszło do rozejmu pomiędzy Allyss i Evanlyn Smile

Najlepszy moment, według mnie to polowanie na Grozę w lesie Uto, oraz wykrzyczenie w twarz na polu bitwy przez Willa Arisace, że jest tchórzem

Oraz Kurokuma, tego pseudonimu Horeca nic nie pobije

. Najsmutniejszy moment chyba to śmierć Shukina ;( Nie rozczarował was moment kiedy doszli do wymarzonej fortecy, a ujrzeli przestarzałą drewnianą wioskę?, rozczarowanie totalne.

Tomcio

Mi się książka podobała, ale nie tak bardzo jak inne. Np. Bitwa o Skandię i Oblężenie Macindaw były lepsze.
Co do imion Kikorich to mi się nie myliły. Może tylko na początku.
Szkoda mi bardzo Shukina. Przykład oddanego wojownika i przed wszystkim, przyjaciela. Był jedną z moich ulubionych postaci tej książki.
Kurokuma. Śmiałem się z tego długo. Kwadratowy

Ale najbardziej mnie rozśmieszyła kłótnia Evanlyn i Alyss na pokładzie statku Gundara i potem jeszcze jak Halt się kłócił z księżniczką. Genialne!

Will15

Najlepsza część w całej serii. Horace się żeni Kwadratowy

i między Willem i Allys też coś drgnęło czyli w 11 możemy być świadkiem przynajmniej jednego ślubu. Very Happy

Dużo śmiesznych momentów.

zw96

Uwielbiam tą część. Teksy genialne, a w szczególności Chocho. Very Happy

Mnie ta forteca rzeczywiści zaskoczyła, ale nie rozczarowała. Bądźmy realistami, gdyby to faktycznie było cudo, to raczej nie utrzymałoby się w tajemnicy.

Bardzo podobały mi się fragmenty Alyss-Evanlyn. Zawsze bardziej wolałam Alyss, ale kiedy księżniczka zaproponowała jej przyjaźń, a ona z początku to odrzuciła, to się wkurzyłam i ten jeden raz stanęłam po stronie Evanlyn.

***_-Gilan-_***

Ja jeszcze nie przeczytałem całkiem (ostatnio mam szał na Felixa , Neta i Nikę) ale powiem szczerze, że po początku to mi się nie zapowiada tak dobrze jak inne części. Posty innych osób tylko mnie w tym utwierdziły. Ale cóż przeczytam to ocenię.

Kefir

// Sorry Bardzo Za ABC Ale Śpieszę Się //

Haltówna

Z jednej strony rzeczywiście ,,Cesarz Nihon-ja" nie miał w sobie tego uroku, co początkowe części. Ale i tak strasznie mi się podobał.
Szczególnie, że nareszcie wątek miłosny został bardziej podkreślony - w poprzednich tomach miałam poczucie niedosytu, tak żadnych kłopotów? zakochali się w sobie i już wszystko ok? nikt się nie kłóci, nikt nie jest zazdrosny? A w dziesiątym tomie wreszcie się sprawy nieco pokomplikowały.
Humor ciągle tak samo wspaniały. Dowcipkowanie o rzekomym dżentelmeństwie Willa, o zniszczeniu które sieją drewniane miecze dziewczyn, o przypalaniu wody, o łakomstwie Horaca i wyglądzie Selethena... Mistrzostwo! każdy kolejny rozdział lepszy od poprzedniego

Szkoda tylko, że Haltowi nie nadali jakiegoś ciekawego pseudonimu - Osowiały Sęp? Kamienna Twarz? Ponurak? a tak bardziej serio: może Wilk? Orzeł? jakieś waleczne ale strasznie dumne zwierzę Wink

Podoba mi się motyw z małżeństwem księżniczki i Horaca, ale szkoda, że Will nie był bardziej romantyczny. Mam nadzieję, że w kolejnym tomie autor opisze te drugie, lepsze, przyjęte oświadczyny zwiadowcy (bo chyba nikt nie wątpi, że Alyss się zgodzi?).
Jedyne zastrzeżenie jakie mam, to za duża ilość bitew. Pewnie to dlatego, że jestem dziewczyną i nie pojmuję uroku opisów wyszukanych manewrów wojskowych. Wyznam, że dość mnie nudziły w niektórych momentach.
Poza tym: cudo. Jak zwykle zresztą.

Doti

Ta częśc nie przypadła mi szczególnie do gustu. Jak dla mnie było za mało Halta. Niekiedy się śmiałam, lecz zdecydowanie mniej niż przy innych książkach tej serii. Brakowało mi też strasznie Wyrwija.

Yeti

Książka utrzymuje poziom. A teksty jedne z lepszych z całej serii.
Odnośnie jedenastego tomu to rzeczywiście tam będzie/będą ślub/y.

Czekolada-Tano

Mi się ta część bardzo podobała. Zwłaszcza reakcja Nilsa na to, że Horace się żeni. Aż spadłam z łóżka jak to czytałam...

Paula

Hmmm... część świetna, doprawdy, choć zauważyłam, że Halt staje się coraz bardziej... jakby to wyrazić... ludzki. Uśmiecha się w normalnych sytuacjach, nie tylko tych wyczynowych, nie kryje się ze swoją miłością i w ogóle... Taki normalny się robi. Very Happy

No i tam było za dużo romantyzmu. Bleuh!

Chociaż komizm słowny i sytuacji oczywiście na wysokim poziomie. Wink

Alyss13

Świetna część. Chwała Flanaganowi, że historia jest w jednym tomie zamknięta, bo ma około tylu stron co dwie pierwsze razem wzięte. Trochę szkoda, że Wirwja, Abelarda i Kickiera nie było. Też zauważyłam, że Halt się uśmiecha, ale to jakaś moda na uśmiechanie panuje, bo ostatnio siatkarze, którzy zawsze z kamienną twarzą chodzili zaczynają się uśmiechać, więc autor musiał to i do książki wprowadzić Smile

Luka

Jeszcze nie skończyłam, ale moim faworytem jest scena z "Albertem". "Myślałem, że go wołasz. Wychylałeś się za burtę i krzyczałeś "Albeeeeeert!" Lub jak Skandianie napadli na statek piratów:

"- Wiesz co? Prościej by było posłać tam dziewczyny z ich drewnianymi szablami.
- Ale mnie chodziło o to, żeby przynajmniej kilku z nich pozostało przy życiu."

Tomcio

Scena z 'Albertem' jest świetna... Wink

W ogóle zawsze sceny z Haltem na statku są takie...

Czarodziejka

Szczerze mówiąc sytuacja z małżeństwem Evanlyn i Horacea jest trochę dziwna. Najpierw w ogóle nie są pewni swoich uczuć, boją sie że druga strona ich nie odwzajemnia i nagle szast prast są zaręczeni.

Paula

Mnie tam dziwi raczej, po co się zaręczyli. Horace to jednak masochista, żeby z taką rozwydrzoną babą się żenić... Very Happy

edge

Księżka jest genialna.
Wiele razy prawie się posikałem ze śmiechu np. komentarz Gundara co do choroby Halte (its rock !)
wszystko ładnie napisane.
Very Happy

aaaa!!! i jeszcze śmieszne były wypadki na kayaku Very Happy

wojtex111

Szczerze powiedziawszy to ta część nie podobała mi się tak bardzo jak pozostałe, choć i tak super. Była taka jakby bardziej przewidywalna. No i był już motyw bitwy i robienia wojowników znikąd :/. Ale za to wg mnie jest najlepsza pod względem tekstów. Bardzo rozbawiła mnie kłótnia Alyss i Evanlyn czy docinek Horace na przepaścią. Czyli lektura i tak wyśmienita.

agulec

Evanlyn i Alyss wymiatają. Docinki Halta też. W ogóle wszystko jest idealne Wink

edge